♥ One chance - to live life the way you want ♥

,, Mamy tylko jedną szansę 

by przeżyć życie tak jak chcemy "

Życie jest tylko jedno, więc wiąże się to z tym, że mamy tylko jedną szansę na przeżycie go według własnej instrukcji. Niektórzy z nas próbują żyć zgodnie ze wskazówkami innych. Nie jest to wtedy  wasze życie tylko życie osób, które wam je dyktują, a przecież każdy powinien mieć swój byt. Nie chodzi o to, żeby od razu "żyć na całego", tylko żeby starać się żyć własnym życiem, spełniać marzenia, dążyć do postawionych sobie celów, ale opierając się na swojej instrukcji. Podstawą do sukcesu mogą być sugestie naszej rodziny bądź przyjaciół, ale to przecież nie oni będą szli naszą "drogą życia", ponieważ każdy ma swoją i każdy musi przejść ją tak jak chce. 

♥ Mamy tylko jedną szansę ♥ 

Każdy z nas otrzymał nadzwyczajny i niepowtarzalny dar - życie. Jednak ten dar został dany w postaci pierwszego i ostatniego. To nie jest tak jak w grach, że mamy trzy życia i jak stracimy jedno to zbagatelizujemy to, bo przecież gra trwa dalej i mamy jeszcze dwie dodatkowe szanse. W rzeczywistości tak nie jest i myślę, że większość zdaje sobie z tego sprawę. Ale są również takie osoby, które nie szanują tego, że dostali tak niepowtarzalny dar i szansę jaką jest życie.
Dużo ludzi nie dostało szansy życia, nie dostało szansy na przeżycie go po swojemu. Nieraz było tak, że dzieci umierały zaraz po narodzinach, albo ich serce przestawało funkcjonować zanim jeszcze przyszło na świat. W tym momencie poruszam bardzo poważne tematy, ale to w nich możemy zobaczyć jak dużo dostaliśmy. Bo równie dobrze to my moglibyśmy być na miejscu tych noworodków. Dlatego właśnie nie możemy marnować takiej szansy jaką jest życie.

♥ By przeżyć życie tak jak chcemy ♥

Każdy z nas ma marzenia, ma swoje plany na życie, perspektywy na przyszłość. Więc dlaczego większość z nas boi się je realizować? To nie jest tak, że nie chcemy. Przeszkodą w tym wszystkim jest presja ze strony społeczeństwa. Zazwyczaj jest tak, że słuchamy jakie kto ma idee na przyszłość i boimy się przekazać nasze stanowisko dotyczące właśnie tych planowanych marzeń. Boimy się, że zostaniemy wyśmiani lub nie otrzymamy zrozumienia ze względu na to, że nasz scenariusz na życie jest inny, odmienny. 
Jestem przekonana, że każdy z was usłyszał kiedyś od swoich rodziców ich punkty widzenia odnośnie waszej przyszłości. Lecz jeśli nasze zamiłowania nie pokrywają się z wyczekiwanymi wyobrażeniami rodziców to nie jesteśmy zobowiązani do robienia ich. To my musimy zdecydować w jakim kierunku chcemy dążyć. Nie możemy żyć według instrukcji innych lub sugerować się autorytetami narzucanymi nam przez innych. W końcu to my będziemy ciągnąć pasma naszych marzeń, nikt nie zrobi tego za nas.

♥ Coś ode mnie ♥

Kiedy byłam gnębiona straszliwie bałam się wyrażać swoje zdanie. Bałam się, że poprzez wyznawanie swoich poglądów na temat przyszłości zostanę jeszcze bardziej znienawidzona. Większość mojej klasy mówiła do jakiego to oni pójdą liceum, a ja marzyłam o czymś zupełnie innym, ale bałam się o tym powiedzieć, a co grosza, zrobić to. Wszyscy mówili mi, co mam robić i kim być. Można wręcz powiedzieć, że dyktowali mi moje życie, a ja w żaden sposób nie próbowałam im się przeciwstawić. Funkcjonowałam pod dyktando moich "prześladowców", rodziców i całego społeczeństwa. 
Przyszedł moment, kiedy miałam tego dość i chciałam zmarnować swoją jedyną szansę. Mówiąc wprost chciałam skończyć swoje życie, zabić się. Ale na szczęście w porę zrozumiałam to, co napisałam Wam wyżej. Zrozumiałam, że życie ma się tylko jedno, że drugi raz nie dostanę szansy egzystowania na swój własny sposób. Zrozumiałam, że muszę zacząć żyć według własnej instrukcji, a nie instrukcji innych, że muszę przestać się bać. Podniosłam się i zaczęłam walczyć o moje marzenia i moją przyszłość.
Teraz? Teraz jestem szczęśliwa. Mam pełną rodzinę, wspaniałych przyjaciół, cudownego chłopaka, wymarzoną szkołę i zdrowie. Wszystko to, co chciałam, teraz już mam i osiągnęłam to. Zaczęłam żyć swoją własną instrukcją, zaczęłam kierować się głosem mojego serca i dziś jestem tu gdzie chciałam być. Wykorzystałam swoją jedyną szansę i przeżyłam życie tak jak sobie to wymarzyłam. 
I wy też możecie to zrobić. 

Pomyślcie jak chcecie spędzić swoje życie, jakie macie marzenia i w jaki sposób możecie sprawić, że to wszystko stanie się rzeczywistością. Potrzeba do tego tylko chęci, zaangażowania, wiary i ambicji ♥.

♥ Zróbcie sobie listę swoich najskrytszych marzeń i dopnijcie wszelkich starań, aby się spełniły.

♥ Jeśli rodzice nie akceptują waszych planów na przyszłość to porozmawiajcie z nimi o nich. Bez kłótni, bez krzyku, na spokojnie przedstawcie im swoje stanowisko i argumenty, a na pewno Was zrozumieją. 

♥ Wierzcie w samych siebie i nigdy nie wątpcie. Wiedzcie, że ja jestem z Wami i wierzę w Was moim całym serduchem.

♥ Jeśli chcecie porozmawiać, to pamiętajcie, piszcie: juliaczaikowska@wp.pl
♥ I oczywiście czym byłby mój post bez przeprosin ... A więc chciałabym Was przeprosić za moje spóźnienie lecz jest ono w pełni usprawiedliwione, ponieważ jestem chora i przede wszystkim osłabiona. Uwierzcie mi, że nie miałam nawet siły, żeby wstać, włączyć laptopa i napisać do Was. A więc jeszcze raz strasznie przepraszam za spóźnienie. 

Kocham Was, słoneczka ♥. Jesteście silni, tylko w to uwierzcie ♥. Do następnego!

Jakie macie marzenia?

Kto pomoże Wam je spełnić?

Żyjecie według własnej instrukcji?